De ossibus ad tirones, 19, ed. Kühn, 1821, vol. 2, p. 771-772. urn:cts:greekLit:tlg0057.tlg012.1st1K-grc1:19

7. Τὸ μεταξὺ καρποῦ τε καὶ δακτύλων μετακάρπιον
8. ὀνομάζεται, συναρθρούμενον μὲν πρὸς τὸν καρπὸν,
9. διαρθρούμενον δὲ πρὸς τὰς πρώτας τῶν· δακτύλων
10. φάλαγγας, (οὕτω γὰρ καλεῖται τὰ τῶν δακτύλων ὀστᾶ,
11. ἔνιοι δὲ σκυταλίδας ὀνομάζουσιν αὐτὰ,) μόνου τοῦ μεγάλου
12. δακτύλου τῆς πρώτης φάλαγγος αὐτῷ τῷ μετακαρπίῳ διηρθρωμένης
13. ἐκ πλαγίων. ὥσθ’ ἕκαστον τῶν δακτύλων ἐκ
14. τριῶν ὀστῶν συγκεῖσθαι, τῆς προτέρας ἀεὶ φάλαγγος ἐπιβαινούσης
15. τῇ κοιλότητι τῇ κατὰ τὴν ἀρχὴν τῆς ἑπομένης τεταγμένῃ.
16. εὔλογον γὰρ καὶ τὸν μέγαν δάκτυλον ἐκ τριῶν
17. ὀστῶν συγκεῖσθαι λέγειν, καὶ μὴ προσνέμειν τῷ μετακαρπίῳ
18. τὴν πρώτην αὐτοῦ φάλαγγα, κατ’ ἄμφω γε τὰ μέρη 
1. διηρθρωμένην, ὃ τοῖς μὲν πρώτοις τῶν δακτύλων ὀστοῖς
2. συμβέβηκεν, οὐ μὴν τοῖς τοῦ μετακαρπίου. ὅθεν καὶ τέτταρα
3. μὲν εὐλόγως μόνον ἄν τις φήσειε τὰ τοῦ μετακαρπίου,
4. πεντεκαίδεκα δὲ τῶν πέντε δακτύλων. ὅσοι δὲ τὸ τρίτον
5. ὀστοῦν τοῦ μεγάλου δακτύλου τῷ μετακαρπίῳ προσνέμουσι,
6. τεσσαρακαίδεκα μὲν εἶναί φασι τὰ τῶν δακτύλων, πέντε δὲ
7. τὰ τοῦ μετακαρπίου.