De ossibus ad tirones, 21, ed. Kühn, 1821, vol. 2, p. 773-773. urn:cts:greekLit:tlg0057.tlg012.1st1K-grc1:21

1. Τὸ κατὰ τὸν μηρὸν ὀστοῦν μέγιστον
2. μὲν ἁπάντων ἐστὶ τῶν κατὰ τὸ ζῶον, διαρθροῦται δὲ ἄνω μὲν
3. πρὸς ἰσχίον, κάτω δὲ πρὸς κνήμην. καὶ ἄνω μὲν ἐπίφυσιν
4. ἔχει κεφαλῆς ἀκριβῶς περιφεροῦς ἐπ’ αὐχένι προμήκει, πρὸς
5. τὰ ἐντὸς μέρη ῥέποντι, κάτω δὲ εἰς δύο κονδύλους τελευτᾷ,
6. πλατυνόμενον ἠρέμα. καλεῖν δὲ ἔξεστι τοὺς οὕτω μεγάλους
7. κονδύλους κεφαλάς. καὶ μὲν δὴ καὶ συνδεῖται πρὸς τὴν
8. κνήμην, οὐ διὰ ὑμενωδῶν μόνον συνδέσμων, τῶν ἐν κύκλῳ
9. πᾶσαν διάρθρωσιν περιειληφότων, ἀλλὰ καὶ δι’ ἄλλων τριῶν
10. εὐρώστων τε ἅμα καὶ στρογγύλων, ἑνὸς μὲν ἐκ τῶν ἔξωθεν
11. μερῶν ὅλης τῆς διαρθρώσεως παρατεταμένου, τοῦ δευτέρου
12. δὲ ἐκ τῶν ἔσω, τρίτου δὲ ἐν τῷ μεταξὺ τῆς ὀπίσω τε
13. καὶ τῆς ἔσω χώρας. ἔστι δὲ ὅλος ὁ μηρὸς τῷ σχήματι
14. κυρτὸς μὲν ἐν τῷ πρόσω καὶ ἔξω, σιμὸς δὲ ἐν τῷ ὀπίσω
15. καὶ ἔνδον. ἀποφύσεις δὲ ἔχει δύο μικρὰς ὑποκάτω τοῦ αὐχένος,
16. ἃς τροχαντῆρας ὀνομάζουσι, πολλῷ δὲ μείζονα τὴν
17. ἔξωθεν, ἣ γλουτὸς ὀνομάζεται.