De usu partium corporis humani, 1.16, ed. Kühn, 1822, vol. 3, p. 44-46. urn:cts:greekLit:tlg0057.tlg017.1st1K-grc1:1.16

12. Τὰ μὲν δὴ τῶν ὀστῶν τοῖς δακτύλοις ᾧδ’
13. ἔχει. τὰ δὲ τῶν ἄλλων μορίων ἑξῆς μέτειμι, πρότερον
14. ὑπομνήσας, ὡς ἀπεδείχθη, μὴ δύνασθαι καλῶς εὑρεθῆναι
15. χρείαν μορίου, πρὶν τὴν ἐνέργειαν γνωσθῆναι. χειρῶν μὲν
16. οὖν ἀντίληψις ἐνέργεια καὶ φαίνεται καὶ συγχωρεῖται, καὶ
1. οὐδεμιᾶς ἀποδείξεως δεῖται. φλεβῶν δὲ καὶ ἀρτηριῶν, καὶ
2. νεύρων, καὶ μυῶν, καὶ τενόντων, οὔθ’ ὡμολόγηταί τι περὶ
3. τῶν ἐνεργειῶν, οὔτε φαίνεται, καὶ διὰ τοῦτο λόγου δεῖται
4. πλέονος. ἀλλ’ οὐ νῦν καιρὸς ὑπὲρ ἐνεργειῶν ζητεῖν·
5. οὐ γὰρ περὶ τούτων, ἀλλὰ περὶ χρειῶν πρόκειται λέγειν.
6. ἀναγκαῖον οὖν ἐκ τῶν ἐν ἑτέροις ἀποδεδειγμένων καὶ νῦν
7. καὶ κατὰ τὸν ἑξῆς λόγον ἅπαντα καθάπερ τινὰς ὑποθέσεις
8. τὰ συμπεράσματα τῶν ἀποδείξεων λαμβάνοντας οὕτω
9. περαίνειν τὸν λόγον. ὅτι μὲν γὰρ ἀρχὴ νεύρων ἁπάντων
10. ἐγκέφαλος καὶ νωτιαῖος, καὶ ὡς αὐτοῦ τοῦ νωτιαίου πάλιν
11. ἐγκέφαλος, ἀρτηριῶν δ’ ἁπασῶν καρδία, φλεβῶν δ’ ἧπαρ,
12. καὶ ὡς τὰ μὲν νεῦρα παρ’ ἐγκεφάλου τὴν ψυχικὴν δύναμιν
13. ἔχει, αἱ δ’ ἀρτηρίαι παρὰ καρδίας τὴν σφυγμικὴν, αἱ φλέβες
14. δ’ ἐξ ἥπατος λαμβάνουσι τὴν φυτικὴν, ἐν τοῖς περὶ
15. τῶν Ἱπποκράτους καὶ Πλάτωνος δογμάτων ἀποδέδεικται.
16. εἴη ἂν οὖν νεύρων μὲν χρεία δύναμιν αἰσθήσεώς τε καὶ
17. κινήσεως ἀπὸ τῆς ἀρχῆς παράγειν τοῖς κατὰ μέρος· ἀρτηριῶν 
1. δὲ φυλάττειν τε τὴν κατὰ φύσιν θερμασίαν καὶ τρέφειν
2. τὸ πνεῦμα τὸ ψυχικόν· αἵματος δ’ ἕνεκα γενέσεώς τε
3. ἅμα καὶ τῆς εἰς πάντα τὰ μόρια φορᾶς αἱ φλέβες ἐγένοντο.
4. καὶ μὴν καὶ περὶ τενόντων καὶ νεύρων καὶ συνδέσμων,
5. ὅπη ὅπη διαφέρουσιν, ἐν τοῖς περὶ μυῶν κινήσεως εἴρηται.
6. δῆλον δ’, ὡς καὶ περὶ τῆς τῶν μυῶν φύσεως ἐν
7. ἐκείνοις λέλεκται, καὶ ὥς εἰσιν ὄργανα τῆς καθ’ ὁρμὴν κινήσεως,
8. καὶ ὡς ἡ ἀπονεύρωσις αὐτῶν τένων ὀνομάζεται.