De usu partium corporis humani, 4.5, ed. Kühn, 1822, vol. 3, p. 272-273. urn:cts:greekLit:tlg0057.tlg017.1st1K-grc1:4.5

10. Ἐκδέχεται δ’ αὐτῶν ἐνταῦθα μία φλὲψ μεγίστη,
11. ἐκ τῶν κυρτῶν τοῦ ἥπατος διαπεφυκυῖα, πρὸς ἄμφω
12. τοῦ ζώου τὰ μέρη φερομένη, τό τε ἄνω καὶ τὸ κάτω.
13. φαίης ἂν οἷον ἀγωγόν τινα μεστὸν αἵματος ὑπάρχουσαν αὐτὴν,
14. καὶ ὀχετοὺς παμπόλλους ἀποῤῥέοντας ἴσχειν, ἐλάττους
15. τε καὶ μείζους, εἰς πᾶν μόριον τοῦ ζώου νενεμημένους. ἀλλὰ
16. γὰρ καὶ κατὰ ταύτην ἔτι τὴν φλέβα πολλῆς ὑγρότητος
17. λεπτῆς καὶ ὑδατώδους μεστόν ἐστι τὸ αἷμα. καλεῖ δ’ αὐτὴν
18. Ἱπποκράτης ὄχημα τροφῆς, ἐνδεικνύμενος εὐθὺς ἅμα τῇ
1. προσηγορίᾳ καὶ τὴν χρείαν. οὔτε γὰρ ἐκ τῆς γαστρὸς εἰς
2. τὰς φλέβας ἀναληφθῆναι καλῶς οἷόν τε ἦν τὸν ἐκ τῶν
3. σιτίων χυμὸν, οὔτε ῥᾳδίως διεξέρχεσθαι τὰς ἐν ἥπατι
4. φλέβας, πολλὰς καὶ στενὰς ὑπαρχούσας, εἰ μή τις
5. αὐτῷ λεπτοτέρα καὶ ὑδατώδης ὑγρότης ἀνεμέμικτο καθάπερ
6. ὄχημα. καὶ πρὸς αὐτὴν ἄρα τὴν χρείαν ὑπηρετεῖ
7. τοῖς ζώοις τὸ ὕδωρ. τρέφεσθαι μὲν οὐδὲν ἐξ αὐτοῦ δύναται
8. μόριον, ἀναδοθῆναι δ’ ἐκ τῆς κοιλίας τὸ θρέψον
9. οὐκ ἐνεδέχετο, μὴ παραπεμπόμενον ὑπό τινος οὕτως
10. ὑγροῦ.