De difficultate respirationis, 1.15, ed. Kühn, 1824, vol. 7, p. 796-797. urn:cts:greekLit:tlg0057.tlg056.1st1K-grc1:1.15

4. Ἐπεὶ δ’ ἅπαντα ταῦτα πεπέρανται, τὰς
5. συνθέτους ἑξῆς σκοπώμεθα δυσπνοίας, αὗται γὰρ ἔτι λείπουσιν
6. εἴς γε τὸ πρότερον ὧν προὐθέμεθα ὑπομνημάτων.
7. εὑρημένων δὲ τῶν ἁπλῶν, οὐδὲν ἔτι χαλεπὸν οὐδὲ
8. ταύτας εὑρεῖν, ἐξ ἐκείνων συντεθείσας. μεγάλης γάρ τινος
9. οὔσης εἰσπνοῆς, ὡσαύτως δὲ καὶ ταχείας, καὶ τῶν ἐναντίων
10. αὐταῖς μικρᾶς καὶ βραδείας, ἀνάγκη τέτταρας γίγνεσθαι τὰς
11. ἁπάσας δυσπνοίας συνθέτους περὶ τὴν εἰσπνοὴν, τήν τε μεγάλην
12. ἅμα καὶ βραδεῖαν, καὶ μεγάλην καὶ ταχεῖαν, καὶ μικρὰν
13. καὶ ταχεῖαν, καὶ τετάρτην μικρὰν καὶ βραδεῖαν. οὕτω
14. δὲ καὶ κατὰ τὴν ἐκπνοὴν τὰς αὐτὰς τέτταρας συζυγίας ἀναγκαῖον
15. ὑπάρχειν, διττὰς μὲν τὰς μεγάλας, διττὰς δὲ τὰς μικρὰς,
16. τάχει καὶ βραδυτῆτι διαιρουμένας. ἐν μέντοι ταῖς
17. ἠρεμίαις οὐκ ἐνδέχεται σύνθετον ἰδέαν γενέσθαι δυσπνοίας.
1. οὐδὲ γὰρ δύο ἀντιθέσεις αὐταῖς ὑπῆρχον, ὥσπερ ταῖς κινήσεσιν,
2. ἀλλὰ μία μόνη, κατὰ πυκνότητα καὶ ἀραιότητα
3. συνισταμένη.