De causis pulsuum, 2.10, ed. Kühn, 1825, vol. 9, p. 86-86. urn:cts:greekLit:tlg0057.tlg061.1st1K-grc1:2.10

3. Ἆρ’ οὖν καὶ τοὺς οἷον ἐπινενευκότας τε καὶ
4. περινενευκότας σφυγμοὺς ὡσαύτως φυσιολογήσομεν, ἢ δύνανται
5. μὲν ἴσως ποτὲ καὶ οὕτως γενέσθαι; πολλὰ μὴν ἐναργῶς
6. ἐφάνησαν ἐμοὶ γοῦν δι’ ἑτέρας γιγνόμενοι προφάσεις.
7. ὅταν μὲν γὰρ ἡ δύναμις ἄῤῥωστος ᾖ, σύντηξις δὲ τῶν περικειμένων
8. ταῖς ἀρτηρίαις σωμάτων, καθ’ ὅ τι ἂν αὐτῶν μάλιστ’
9. ἐκτετηκὸς, καὶ διὰ τοῦτο κουφότατον ὂν, ἡ κίνησις
10. ἀνακύψαι δυνηθῇ, κατὰ τοῦτο μάλιστα καὶ τὸ μέγεθος
11. αὐτῆς ἐμφαίνεται. παραβαλλομένη γὰρ ἡ ἐν τούτῳ διαστολὴ
12. ταῖς ἑκατέρωθεν μικροτέραις οὔσαις μύουρον κατ’
13. ἄμφω τὰ μέρη τὴν κίνησιν ἀποφαίνει. τοῦτο δ’ ἐν ταῖς
14. ἰσχυροτάταις δυνάμεσιν οὐκ ἐνδέχεται γενέσθαι, χρὴ γὰρ
15. ἀκίνητον αὐτὴν εἶναι, καὶ μὴ φέρειν τὸ βάρος τῶν ἐπικειμένων
16. σωμάτων, ἵν’ αἰσθητὴν ποιήσῃ τὴν ὑπεροχὴν τῆς
17. ἐν τῷ γυμνοτέρῳ μορίῳ διαστάσεως παρὰ τὰς ἐν τοῖς
18. βεβαρημένοις.