De simplicium medicamentorum temperamentis ac facultatibus, 1.10, ed. Kühn, 1826, vol. 11, p. 398-398. urn:cts:greekLit:tlg0057.tlg075.1st1K-grc1:1.10

5. Μεταβαίνειν δ’ ἀσφαλῶς βουλόμενον ἀπὸ
6. τῶν ἔξωθεν ἐπὶ τὰ τῶν ζώων σώματα σκοπεῖσθαι πρῶτον
7. μὲν εἰ λεπτομερές ἐστιν, ἢ παχυμερὲς τὸ δοκιμαζόμενον φάρμακον,
8. δεύτερον δὲ εἰ συνεχὲς αὑτῷ καὶ πυκνὸν ὅλον, ἢ διαλείμματ’
9. ἔχον καὶ ἀραιόν. καὶ διὰ ㅤτοῦτο χρὴ πλείονα καὶ
10. περὶ τούτου ποιήσασθαι λόγον. ἀρχὴ γάρ τις ἔοικεν εἶναι καὶ
11. αὐτὸ καὶ οἷον στοιχεῖον τι παμπόλλης θεωρίας δεόμενον.