De simplicium medicamentorum temperamentis ac facultatibus, 1.25, ed. Kühn, 1826, vol. 11, p. 424-425. urn:cts:greekLit:tlg0057.tlg075.1st1K-grc1:1.25

15. Ὥσθ’ ὅταν ἐπὶ τοῦ δακνῶδες εἶναι τὸ
16. ὄξος, ὅτι λεπτομερές ἐστι καὶ θερμὸν ἀναλογίζονταί τινες, ㅤ
1. οὐ συγχωρητέον αὐτοῖς. οὐ γὰρ ἅπαν τὸ λεπτομερὲς θερμὸν
2. ἴσως μὲν οὖν οὐδὲ τὸ δακνῶδες ἅπαν λεπτομερές. ἀλλ’ ἔν
3. γε τῷ παρόντι συγκεχωρήσθω, καίτοι γ’ εἴχομεν λέγειν καὶ
4. χιὼν καὶ βοῤῥὰς καὶ ὕδωρ ψυχρὸν, οὐκ ὀφθαλμοῖς μόνον,
5. ἀλλὰ καὶ τοῖς ἕλκεσι καὶ πᾶσι τοῖς ἀραιοῖς σώμασιν ὑπάρχει
6. δακνῶδες· καθότι καὶ Ἱπποκράτης ἔλεγεν τὸ μὲν
7. ψυχρὸν δακνῶδες· ἀλλ’ εἰ καὶ τοῦτό τις, ὡς ἔφην, συγχωρήσειε,
8. τὸ πᾶν δακνῶδες εἶναι καὶ λεπτομερὲς, οὐκ εὐθὺς
9. καὶ θερμὸν εἶναι συγχωρήσει. οὐκοῦν τὸ ὄξος, ὅτι δακνῶδες,
10. διὰ τοῦτο καὶ θερμὸν, ἀλλὰ λεπτομερὲς μὲν ὥσπερ ἀὴρ
11. βόρειος, οὐ μὴν θερμόν γε.