De simplicium medicamentorum temperamentis ac facultatibus, 2.4, ed. Kühn, 1826, vol. 11, p. 469-471. urn:cts:greekLit:tlg0057.tlg075.1st1K-grc1:2.4

17. ㅤἘῶ γὰρ λέγειν ὅτι οὐδὲ ἐπιστημονικοῖς
18. ἐν ἅπασι τοῖς τοιούτοις λόγοις οἱ σοφισταὶ χρῶνται ㅤ
1. πρὸς τὴν τῶν λημμάτων εὕρεσιν, ἀλλ’ ἐξ ἐπαγωγῆς, καὶ τὸ
2. χεῖρον ἁπάντων, ὅτι μηδ’ ἐπισκεψάμενοί ποτε περὶ φύσεως
3. ἐπαγωγῆς, μηδ’ ἄν τις αὐτοὺς εἰς τοῦτο προκαλῆται, τολμῶντες
4. ἀκολουθεῖν, ἀλλὰ καὶ τοῖς ὑπὲρ ἀποδείξεώς τι πραγματευομένοις
5. ἐπιτιμῶντες. ἔτι δὲ χεῖρον ὅτι μηδ’ ἐξ ἐπαγωγῆς
6. μόνον, ἀλλ’ ἐκ παραδειγμάτων ἐνίοτε συλλογίζονται,
7. καθάπερ οἱ ῥήτορες. ὅ τε γὰρ φάσκων ψυχρὸν εἶναι τοὔλαιον,
8. ὅτι καὶ γλίσχρον, ὥσπερ καὶ τὸ φλέγμα, διὰ παραδείγματος
9. συλλογίζεται, τὴν ἴσην ἰσχὺν τῆς ἀποδείξεως παρέχων ὁμοίως
10. τῷ λέγοντι θερμὸν ὑπάρχειν αὐτὸ, διότι γλίσχρον ἐστὶν, ὡς
11. ὁ ἰξός· ὅ τε φάσκων θερμὸν εἶναι, ὅτι ῥᾳδίως ἐκφλογοῦται
12. καθάπερ ἄσφαλτος, τῷ λέγοντι ψυχρὸν εἶναι, διότι ῥᾳδίως
13. πήγνυται, καθάπερ ὕδωρ. τὸ γὰρ ἐκ παραδείγματος ἢ ἐκ
14. παραδειγμάτων πιστοῦσθαί τι διαφέρει τοῦ δι’ ἐπαγωγῆς
15. πιστουμένου τῷ τὸν μὲν ἐκ παραδειγμάτων πιστούμενον
16. ἓν μὲν ἢ δύο τῶν ὁμογενῶν ㅤλέγειν, ἢ πάντως γε ὀλίγα
17. τὰ πλείω παραλείποντα, τὸν δ’ ἐξ ἐπαγωγῆς ἅπαντα περιλαμβάνειν
18. πειρᾶσθαι τὰ διὰ τῆς ἐμπειρίας ἐγνωσμένα, καὶ ㅤ
1. μηδὲν ὡς οἷόν τε παραλιπεῖν ὃ προφανές τε καὶ δῆλον τοῖς
2. πολλοῖς, ἀλλὰ ἀποκεκρυμμένον τε καὶ ὀλίγοις γνωστόν. ὅθεν
3. καὶ βίαιός ἐστιν καὶ πείθει σφοδρῶς ἡ διὰ πάντων τῶν ἐξ
4. ἐμπειρίας γινωσκομένων ἐπαγωγὴ καὶ μόνοις αὐτοῖς ἡ ἀλαζονεία
5. κατάφωρος γίνεται τοῖς γεγυμνασμένοις ἐν ἀποδεικτικαῖς
6. μεθόδοις. καὶ διὰ τοῦθ’ ἡμεῖς ἐπιπλέον ὑπὲρ αὐτῆς ἐν
7. τοῖς περὶ τῆς ἀποδείξεως ὑπομνήμασιν διήλθομεν. ἴσως
8. δ’ ἄν ποτε καὶ κατὰ μόνας ἓν ὑπὲρ αὐτῆς ἰδίᾳ συνθείημεν
9. γράμμα.