Galenus. De antidotis (De antid.) [n° 083 Fichtner]

Περὶ ἀντιδότων
Antidotes
Antidotes (Ant.)
De antidotis, 1827, vol. 14, p. 1-209. urn:cts:greekLit:tlg0057.tlg078.verbatim-lat1
, 1980 (deu).

De antidotis, 2.8, ed. Kühn, 1827, vol. 14, p. 146-152. urn:cts:greekLit:tlg0057.tlg078.1st1K-grc1:2.8

17. ♃ Πηγάνου φύλλα κ΄. κάρυα βασιλικὰ β΄.
1. ἁλὸς χόνδρον ἔνα, ἰσχάδας β΄. ταῦτα νήστει ἐσθίειν δίδου,
2. καὶ κωλύει βλάπτεσθαι ὑπὸ τῶν θανασίμων.

3. ♃ Ἀρκευθίδος
4. 𐅻 β΄. Λημνίας σφραγῖδος 𐅻 β΄. καὶ διώβολον.
5. ταῦτα τρίψας καὶ ἀναλαβὼν ἐλαίῳ ἀποτίθου. ἐπὶ δὲ τῆς
6. χρήσεως καρύου Ποντικοῦ τὸ μέγεθος μεθ᾿ ὑδρομέλιτος καὶ
7. κυάθων β΄. προπίνειν. ταύτῃ Νικομήδης ὁ βασιλεὺς ἐχρῆτο,
8. εἴ ποτε ὑπόπτους εἶχε τοὺς κεκληκότας. τὸ μὲν οὖν φάρμακον,
9. μηδεμιᾶς τοιαύτης δυνάμεως ὑποκειμένης, κατὰ χώραν
10. μένει. ἐπὰν δέ τι τῶν θανασίμων δοθῇ, ναυτίαν κινεῖ,
11. καὶ ἐμεῖν ἀναγκάζει, ὥστε τὸ δοθὲν δηλητήριον ἐκκρίνεται
12. τῇ ἀντιδότῳ.

13.
14. ♃ Πρασίου, ἱερᾶς βοτάνης, πηγάνου ἀγρίου σπέρματος,
15. σκορδίου, ῥάμνου ῥίζης τοῦ φλοιοῦ, ἑκάστου τὸ
16. ἴσον, μέλιτι ἀναλάμβανε καὶ δίδου, πρὸς μὲν τὰ θηρία
17. 𐅻 β΄. μετ᾿ οἴνου, πρὸς δὲ τὰ θανάσιμα μετ᾿ οἰνομέλιτος
18. καὶ ἐλαίου.

1. ♃ Δικτάμνου 𐅻 β΄. πολίου
2. 𐅻 γ΄. πεπέρεως μακροῦ 𐅻 δ΄. πηγάνου ἀγρίου 𐅻 στ΄.
3. σκορδίου 𐅻 γ΄. μέλιτι ἀναλάμβανε καὶ δίδου, καθάπερ εἴρηται.
4. ἔστι δὲ καὶ πλευριτικὴ ἀγαθὴ ὀβολῶν γ΄. διδομένη.
5. ἔμμηνά τε γυναιξὶ κατάγει ὁλκῆς μιᾶς διδομένη. Ἀντίδοτος
6. Μιθριδάτου, ἀθανασία λεγομένη, πρὸς τὰ θανάσιμα
7. τῶν φαρμάκων, καὶ παντὸς ἰοβόλου πληγήν. ποιεῖ στομαχικοῖς
8. ἀποξύνουσιν τὴν τροφὴν, αἱμοπτυϊκοῖς, βήττουσι
9. χρονίως, καὶ ἡπατικοῖς, καὶ σπληνικοῖς. ποιεῖ καὶ πρὸς τὰς
10. περὶ κύστιν ἢ μήτρας διαθέσεις. τὰ δὲ τῆς σκευασίας ἔχει
11. οὕτως. ♃ Πεπέρεως λευκοῦ κόκκους μ΄. κόστου, μήου, ἀσάρου,
12. ἀκόρου, δαύκου Κρητικοῦ σπέρματος, πετροσελίνου, νάρδου
13. Ἰνδικῆς, λίθου νηστωρίτου ἀνὰ 𐅻 δ΄. κρόκου, σμύρνης ἀνὰ
14. 𐅻 η΄. κινναμώμου, κασσίας ἀνὰ 𐅻 ιβ΄. μέλιτος Ἀττικοῦ
15. ἑψημένου τὸ αὔταρκες. ἡ δόσις καρύου Ποντικοῦ τὸ μέγεθος
16. μετ᾿ οἰνομέλιτος κεκραμένου.

17. ♃ Ναρδοστάχυος,
18. πεπέρεως λευκοῦ, κόστου, μήου, ἀσάρου, ἀκόρου, ὀποβαλσάμου,
1. δαύκου Κρητικοῦ σπέρματος, πετροσελίνου σπέρματος,
2. ἑκάστου ἀνὰ 𐅻 δ΄. κρόκου, σμύρνης, σχοίνου ἄνθους
3. ἀνὰ 𐅻 η΄. κινναμώμου, κασσίας ἀνὰ 𐅻 ιβ΄. μέλιτος τὸ
4. ἀρκοῦν.

5. ♃ Πεπέρεως λευκοῦ κόκκους
6. μ΄. κόστου, μήου, ἀκόρου, ἀγαρικοῦ, σκορδίου, δαύκου
7. Κρητικοῦ, πετροσελίνου ἀνὰ 𐅻 δ΄. κρόκου, σμύρνης
8. ἀνὰ 𐅻 η΄. κινναμώμου, κασσίας, σχοίνου ἄνθους ἀνὰ 𐅻
9. ιβ΄. μέλιτος τὸ αὔταρκες.

10. ♃ Στύρακος, χαλβάνης, πεπέρεως
13. λευκοῦ καὶ μακροῦ, καὶ κινναμώμου, ἀνὰ 𐅻 β΄. σελίνου
14. σπέρματος, ἀνίσου, σχοίνου ἄνθους, κόστου, κυμίνου Αἰθιοπικοῦ,
15. σεσέλεως, κύφεως, ῥήου Ποντικοῦ, καρδαμώμου,
16. ἀμώμου, νάρδου, σμύρνης, κασσίας ἀνὰ 𐅻 δ΄. πυρήνων
17. καθαρῶν φοινίκων, καὶ καρύων τῆς σαρκὸς ἀνὰ 𐅻 στ΄.
1. κρόκου 𐅻 η΄. σταφίδας ἐκγεγιγαρτισμένας ιβ΄. μέλιτος Ἀττικοῦ
2. τὸ αὔταρκες. συντίθει κατὰ τρόπον.

3. Ἐπὶ ταύτης
5. τοιοῦτόν τι φέρεται, ὅτι Ζώπυρος δι᾿ ἐπιστολῆς προτρέπει
6. τὸν Μιθριδάτην εἰς ἐπίκρισιν τῆς ἀντιδότου, μεταπεμψάμενος
7. ἕνα τῶν κατακρίτων, τούτῳ θανάσιμον διδόναι φάρμακον,
8. καὶ τότε παραινεῖ ἐπιπίνειν τὴν ἀντίδοτον. ἢ πρότερον
9. διδόναι τὴν ἀντίδοτον, καὶ τότε τὸ θανάσιμον ἐπιπίνειν.
10. τὸ δ᾿ αὐτὸ παρῄνει καὶ ἐπὶ ἑρπετῶν ἢ καὶ τοξικῶν
11. πράσσειν. τούτων γὰρ οὕτω γινομένων συνέβαινε τὸν
12. ἄνθρωπον ἀδιάπτωτον εἶναι. ποιεῖ δὲ καὶ στομαχικοῖς πρὸς
13. ὀξυρεγμίαν, αἱμοπτυικοῖς, κοιλιακοῖς, δυσεντερικοῖς, ἡπατικοῖς,
14. σπληνικοῖς, ἐπιληπτικοῖς, νεφριτικοῖς. ὑγιάζει δὲ καὶ τὰς περὶ
15. μήτραν ἢ κύστιν διαθέσεις. κατάγει τὰ ἐναποθνήσκοντα
16. τῶν ἐμβρύων, κατεχόμενα δεύτερα. τὰ δὲ τῆς σκευασίας
17. ἔχει γε οὕτως. ♃ Ὀποβαλσάμου 𐅻 δ΄. νάρδου Ἰνδικῆς,
18. σμύρνης Τρωγλοδύτιδος, σχοίνου ἄνθους, κινναμώμου, χαρακίου,
1. κόστου προσφάτου, πεπέρεως μακροῦ, ὑποκυστίδος,
2. πολίου, πεπέρεως περεατικοῦ, σκορδίου, μήου Κρητικοῦ,
3. καρδαμώμου ἀνὰ 𐅻 δ΄. λιβάνου ἄῤῥενος, χόνδρου ὀποβαλσάμου,
4. δικτάμνου ἀνὰ 𐅻 στ΄. πετροσελίνου, κασσίας κιῤῥᾶς
5. ἀνὰ 𐅻 ζ΄. κρόκου κωρυκίου 𐅻 η΄. μέλιτος Ἀττικοῦ τὸ
6. αὔταρκες. ἡ δόσις καρύου Ποντικοῦ τὸ μέγεθος, ἀπυρέτοις
7. μετ᾿ οἴνου, πυρέττουσι μεθ᾿ ὑδρομέλιτος.

8. ♃ Πεπέρεως μακροῦ
10. καὶ λευκοῦ, κόστου, ἀκόρου, κρόκου, φοῦ, μήου, δικτάμνου
11. Κρητικοῦ, ἀμμωνιακοῦ, ἀγαρικοῦ ἀνὰ 𐅻 β΄. ἀμώμου,
12. ὀποβαλσάμου, πηγάνου ἀγρίου σπέρματος, κυμίνου Αἰθιοπικοῦ,
13. ἀνίσου, νήσσης αἵματος, ἄῤῥενος καὶ θηλείας ξηροῦ,
14. ἐριφείου αἵματος, χηνείου αἵματος, βουνιάδος ἀγρίας
15. σπέρματος ἀνὰ 𐅻 γ΄. Γεντιανῆς, τριφυλλίου, σχοίνου ἄνθους,
16. λιβανωτοῦ, ῥόδων ξηρῶν ἀνὰ 𐅻 δ΄. πετροσελίνου
17. 𐅻 ε΄. πολίου Κρητικοῦ τὸ ἴσον, κινναμώμου 𐅻 στ΄. σκορδίου
18. ἄνθους 𐅻 η΄. σμύρνης, νάρδου ἀνὰ 𐅻 ι΄. κρόκου
1. 𐅻 ιβ΄. κασσίας 𐅻 η΄. κόψας καὶ σήσας ἐπιμελῶς, ἀνάκοπτε
2. μέλιτι Ἀττικῷ ἀφηψημένῳ, καὶ ἀνελόμενος εἰς πυξίδα
3. ἀργυρᾶν, χρῶ ὡς μεγίστῳ φαρμάκῳ.

Cliquer un n° de page pour en afficher l’image