13. Τῶν 〈δ’〉 ἐν τῷ {γ} σχήματι συλλογισμῶν ὁ μὲν {α}
14. ἐκ δυοῖν προτάσεων καθόλου καταφατικῶν 〈ἐν μέρει
15. καταφατικὸν〉 ἔχει συμπέρασμα, δι’ ἀντιστροφῆς τῆς
16. πρὸς τῷ ἐλάττονι τῶν ὅρων προτάσεως ἀναγόμενος εἰς
17. τὸν ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι τρίτον. ὁ δὲ δεύτερος ἐκ
18. στερητικῆς καθόλου πρὸς τῷ μείζονι τῶν ὅρων, τῆς
19. 〈δ’〉 ὑπολοίπου καθόλου καταφατικῆς, ἐπὶ μέρους ἀποφατικὸν
20. ἴσχει συμπέρασμα, δι’ ἀντιστροφῆς τῆς πρὸς
21. τῷ ἐλάττονι προτάσεως 〈εἰς〉 τὸν ἐν τῷ 〈πρώτῳ〉 σχήματι
22. τέταρτον ἔχων τὴν ἀνάλυσιν. ὁ δὲ τρίτος ἐξ ἐπὶ
23. μέρους καταφατικῆς καὶ καθόλου καταφατικῆς ἐν μέρει
1. καταφατικὸν ἴσχει συμπέρασμα † ἀπὸ τῆς ἐν μέρει προτάσεως
2. ἀντιστραφείσης καὶ προσέτι τοῦ συμπεράσματος.
3. ὁ δὲ τέταρτος ἐκ καθόλου καταφατικῆς 〈καὶ ἐπὶ μέρους
4. καταφατικῆς〉 ἐπὶ μέρους καταφατικὸν σημαίνει τῆς
5. ἐλάττονος προτάσεως ἀντιστραφείσης. ὁ δὲ πέμπτος
6. ἐκ καθόλου στερητικῆς καὶ ἐπὶ μέρους καταφατικῆς
7. ἀντιστραφείσης τῆς ἐν μέρει τὴν ἀναγωγὴν εἰς τὸν
8. ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι τέταρτον ἴσχει, συμπέρασμα
9. ποιούμενος ἀποφατικὸν ἐν μέρει. λοιπὸς δὲ ὁ ἕκτος
10. ἐξ ἐπὶ μέρους ἀποφατικῆς καὶ καθόλου καταφατικῆς
11. ἐπὶ μέρους ἀποφατικὸν περαίνει διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον
12. ἀπαγωγῆς καὶ διὰ τῆς ἐκθέσεως ἀποδεικνύμενος, 〈ὡς〉
13. κἀπὶ τοῦ {δ} [κἀπὶ] τοῦ δευτέρου ἀπεδείχθη σχήματος.
14. (διὰ) μὲν τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς οὕτως· τὸ
15. πρῶτον τοῦ τρίτου κατά τινος μὴ λεγέσθω· τὸ 〈δὲ〉
16. δεύτερον κατηγορείσθω παντὸς τοῦ τρίτου· λέγω ὅτι
17. τὸ πρῶτον κατά τινος οὐ κατηγορηθήσεται τοῦ δευτέρου·
18. μὴ γὰρ ἀλλ’ εἰ δυνατόν ἐστιν, ἅπαντος κατηγορείσθω·
19. ἀλλὰ καὶ τὸ δεύτερον κατηγορεῖτο τοῦ τρίτου
20. παντός· 〈ὥστε καὶ τὸ πρῶτον τοῦ τρίτου παντὸς〉
21. κατηγορηθήσεται· ἀλλ’ ὑπέκειτο τινὸς μὴ κατηγορεῖσθαι·
22. οὐκ ἄρα παντὸς τοῦ δευτέρου κατηγορεῖται, ἀποφάσκεται
1. ἄρα τινός. διὰ δὲ τῆς ἐκθέσεως οὕτω δειχθήσεται
2. ταὐτόν· ἐπεὶ μὴ κατηγορεῖταί τινος τοῦ
3. τρίτου τὸ {α}, εἰλήφθω οὗ μὴ κατηγορεῖται καὶ ἔστω
4. τὸ {δ·} κατ’ οὐδενὸς ἄρα τοῦ {δ} τὸ {α} λεχθήσεται· ἀλλ’
5. ἐπεὶ τὸ {δ} τοῦ {γ} τί ἐστι, κατὰ παντὸς αὐτοῦ τὸ {γ}
6. κατηγορηθήσεται· ἀλλὰ καὶ τὸ {β} τοῦ {γ} κατὰ παντὸς
7. κατηγορεῖται, ὥστε καὶ τοῦ {δ} κατηγορηθήσεται παντός·
8. ἀλλὰ καὶ τὸ {α} [πρῶτον] κατ’ οὐδενὸς τοῦ {δ} κατηγορεῖται·
9. τὸ ἄρα {α} κατά τινος οὐ λεχθήσεται τοῦ {β}.
⟨
(Inst. log.) [n° 402 Fichtner]
Institutio logica
Εἰσαγωγὴ διαλεκτική
Institution logique
Introduction to Logic (Inst. log.)
Kalbfleisch, 1896.
Mau, 1960 (deu); Kieffer, 1964 (eng); Garofalo, Vegetti, 1978 (ita); Ramírez Trejo, 1982 (spa); Pellegrin, Dalimier, Levet, 1998 (fra).
Institutio logica, 10, ed. Kalbfleisch, 1896, p. 22-24. urn:cts:greekLit:tlg0057.tlg081.1st1K-grc1:10
⟩
⟨
Cliquer un n° de page pour en afficher l’image
⟩