Institutio logica, 11, ed. Kalbfleisch, 1896, p. 24-26. urn:cts:greekLit:tlg0057.tlg081.1st1K-grc1:11

10. Αἱ δὲ ἄλλαι ἅπασαι συμπλοκαὶ τῶν προτάσεων ἐν
11. ἑκάστῳ τῶν σχημάτων εἰσὶν ἀδόκιμοι συλλογισμός 〈τ’〉
12. οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν γίγνεται διὰ τὸ μηδὲν ἐξ ἀνάγκης
13. περαίνεσθαι μήτε διαλεκτικῶς μήτε δι’ ἀποδείξεως·
14. ἔνδειξιν μὲν γὰρ καλοῦσι τὴν ἐκ τῆς τοῦ πράγματος
15. φύσεως εὕρεσιν τοῦ ζητουμένου κατ’ ἀκολουθίαν τῶν
16. ἐναργῶς φαινομένων, ἀπόδειξιν δὲ λόγον 〈δι’〉 ἀληθῶν
17. λημμάτων περαίνοντα. γίγνονται δὲ καθ’ ἕκαστον
18. σχῆμα συζυγίαι τῶν προτάσεων {ιϛ} διὰ τὸ {δ} εἶναι
19. καθ’ ἕκαστον σχῆμα, δύο μὲν τὰς καθόλου, δύο δὲ τὰς
20. ἐν μέρει, καὶ πλείους τῇ λέξει φαίνονται· 〈δεῖ〉 δὲ
21. πρὸς ἐκείνας γυμνάζεσθαι καὶ γνωρίζειν αὐτάς, ὡς ἐν
22. τῷ Περὶ τῶν ἰσοδυναμουσῶν προτάσεων εἴρηται γράμματι·
23. 〈τὸ〉 νῦν γὰρ ὑπογραφή ἐστι τῆς λογικῆς θεωρίας,
1. οὐ κατὰ διέξοδον διδασκαλία. τοῖς δὲ διῃρημένοις
2. {ιδ} συλλογισμοῖς ἴδιον ἑκάστου συμπέρασμα
3. ἔχοντος καὶ ἄλλαι τινὲς συναληθεύουσι προτάσεις, αἱ
4. μὲν περιεχόμεναι τοῖς συμπεράσμασιν αὐτῶν, αἱ δὲ ἐξ
5. ἀνάγκης συναληθευόμεναι· περιέχεται μὲν ἐν τοῖς καθόλου
6. συμπεράσμασι 〈τὰ ἐπὶ μέρους, ταῖς δὲ καθόλου
7. καταφατικαῖς προτάσεσι〉 καὶ ἐπὶ μέρους προτάσεις
8. ἕπονται κατ’ ἀντιστροφὴν συναληθευόμεναι.
9. καὶ διὰ τοῦτο τοῖς ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι συλλογισμοῖς
10. τῷ μὲν πρώτῳ καὶ δευτέρῳ καθόλου συμπέρασμα ἔχουσιν
11. αἱ ἐπὶ μέρους περιέχονται προτάσεις, τῷ μὲν γὰρ
12. πρώτῳ ἡ ἐπὶ μέρους καταφατική, τῷ δὲ δευτέρῳ [τῇ
13. καθόλου στερητικῇ] ἡ ἐπὶ μέρους ἀποφατική * * * *.
14. καὶ μὴν καί τισι τῶν ἀδοκίμων συζυγιῶν οὐκ ἐξ εὐθείας
15. μὲν ἕπεται συμπέρασμά τι καθάπερ ταῖς εἰρημέναις ιδ
16. ταῖς τοὺς συλλογισμοὺς ἐργαζομέναις, ἀντιστραφεισῶν
17. δὲ τῶν προτάσεων ἕπεται. κατὰ γοῦν τὸ {α} σχῆμα τῆς
18. μὲν πρὸς τῷ μείζονι τῶν ὅρων προτάσεως καταφατικῆς
19. οὔσης εἴτ’ οὖν ἐπὶ μέρους εἴτ’ οὖν καθόλου, 〈τῆς δὲ
20. πρὸς τῷ ἐλάττονι καθόλου〉 στερητικῆς ἐξ εὐθείας μὲν
21. οὐ γίγνεται συλλογισμὸς 〈τοῦ〉 μείζονος τῶν ὅρων
22. πρὸς 〈τὸν〉 ἐλάττονα· τῶν 〈δὲ〉 προτάσεων ἀντιστραφεισῶν
23. συμπέρασμα δόκιμον γίγνεται τὸ τὸν ὅρον
24. δηλοῦν τὸν ἐλάττονα πρὸς τῷ μείζονι κατὰ τὸν
1. τέταρτον τῶν ἐν αὐτῷ συλλογισμῶν, ὃς ἐκ καθόλου
2. στερητικῆς προτάσεως καὶ ἐπὶ μέρους καταφατικῆς ἐπὶ
3. μέρους ἀποφατικὸν ἔχει συμπέρασμα. κατὰ δὲ τὸ {β}
4. σχῆμα καὶ {γ} οὐδὲν γίγνεται τοιοῦτον ἐξ ἀντιστροφῆς
5. τῶν προτάσεων, ἐκ μέντοι τῆς τοῦ συμπεράσματος
6. ἀντιστροφῆς ἐν τῷ τρίτῳ σχήματι κατὰ τὸν τρίτον
7. συλλογισμὸν γίγνεται μόνον· οἱ μὲν γὰρ ἐν τῷ {β} σχήματι
8. πρῶτοι δύο πρὸς ἀλλήλους ἀντιστρέφουσι τῷ
9. συμπεράσματι, οἱ δὲ 〈ἐν〉 τῷ τρίτῳ δύο τρίτος τε καὶ
10. τέταρτος· ἐμπεριέχονταί γε μὴν 〈οἱ〉 ἐπὶ μέρους, ὡς
11. ἐν τοῖς κατὰ τὸ {α} καὶ τὸ {β} σχῆμα πρώτοις δύο συλλογισμοῖς,
12. οὕτως τοῖς κατὰ τοῦτο.