5. Αἱ ἄκρητοι τελευτῶσαι καθάρσιες, πῇ μὲν ἐν πᾶσι
6. παροξυντικαί. τούτοισι δὲ καὶ πάνυ. ἐκ τοιούτων καὶ
7. παρ’ οὖς ἀνίστανται.
9. Ἀντὶ τοῦ καθάρσιες ἄμεινον ἦν εἰρῆσθαι κενώσιες.
10. ὅταν γὰρ ἐκκρινόμενα τύχοι τὰ διεφθαρμένα, κάθαρσις γίνεται
11. τοῦ σώματος, ὅταν ἐκκρίνηται τὰ τῷ λόγῳ τῆς νόσου
12. γινόμενα. τίνι δὲ ὅ τι περὶ τούτων λέγεται, δῆλόν ἐστιν
13. ἐκ τοῦ φάναι, τελευτῶσαι ὡς αἱ ἐκκαθαίρουσαι τὸ σῶμα
14. κενώσεις, τὴν ἀρχὴν μὲν ἴσχουσιν ἀπὸ τῶν ἀκράτων ἐνίοτε,
15. τελευτῶσι δὲ εἰς εὔτροπα διαχωρήματα. τὸ δὲ ἐν τούτοισι
16. δὲ καὶ πάνυ τὰς τοιαύτας κενώσεις εἶναι παροξυντικὰς,
17. ἐπὶ τὰ προειρημένα τὴν ἀναφορὰν ἔχει. προείρηται δὲ οὔρου
18. ἐπίστασις οἷσι ῥίγεα καὶ ἐπὶ τοῖς σπασμώδεσι σφοδρῶς.
1. ἡ πρόγνωσις δὲ ἐπὶ τούτου, τὴν παρ’ οὖς ἀνίστασθαι δυνάμενον
2. μέν ποτε γενέσθαι καὶ διὰ τοῦτο γράφων, ἐπειδή
3. τινι παθόντι τὰ κατὰ τὴν εἰρημένην συνδρομὴν συνέβη
4. ἔχειν παρωτίδα. οὐ μὴν διὰ παντὸς, ἀλλ’ ὡς τὸ πολὺ τὴν
5. προειρημένην συνδρομὴν τὰ παρ’ οὖς ἀκολουθεῖν εὔλογον.
6. ἐμάθομεν γὰρ τὰ τῶν τοιούτων ἀποστάσεων σημεῖα.