5. Ἤδη δὲ τοῦ φθινοπώρου καὶ τῶν ὑσμάτων γινομένων θανατώδεες
6. ἦσαν καὶ πλείους ἀπώλλοντο.
8. Ἀναμνησθῶμεν ὡς κατὰ τὸ τέλος τῆς ὅλης διηγήσεως,
9. ἣν ἐποιήσατο περὶ τῆς καταστάσεως, ἔγραφεν, ὕδατα
10. νότια μέχρι ἰσημερίης ἦρος. εἰρήκει δὲ καὶ περὶ τοῦ μετὰ
11. κυνὸς ἐπιτολὴν χρόνου μέχρις ἀρκτούρου κατὰ λέξιν οὕτως,
12. θέρος θερμὸν, καύματα μεγάλα καὶ οὐκ ἐκ προσαγωγῆς,
13. ἀλλὰ συνεχέα καὶ βίαια, ὕδωρ οὐκ ἐγένετο. πρόδηλον οὖν
14. ὅτι χολοποιὸς ἡ τοιαύτη κατάστασις ἐγένετο, ὥστ’ εἰκότως
15. ὑδάτων νοτίων διαδεξαμένων αὐτὴν οἱ καῦσοι
16. πλείους τε καὶ θανατώδεις ἐγίγνοντο, τοῦ νότου πεφυκότος
17. διαλύειν τε τὰ σώματα καὶ χεῖν τοὺς χυμοὺς καὶ μέντοι
18. καὶ σήπειν ἅμα, ὅταν ἅμα πλείοσιν ὑετοῖς γένηται.